Varaždinsko groblje
Kategorija zaštite: spomenik parkovne arhitekture – park
Godina proglašenja zaštite: 1966. godine
Akt o proglašenju zaštite: Rješenje Republičkog zavoda za zaštitu prirode SRH br. 148/10-1966.
Registarski broj u Upisniku zaštićenih područja: 176
Grad/općina: grad Varaždin
Opis položaja: Hallerova aleja u jugozapadnom dijelu grada Varaždina
Površina zaštićenog područja: 6,19 ha
Natura 2000 područje: NE
Osnovne značajke:
Kao posebno oblikovan parkovni prostor varaždinsko groblje je poznato već preko stotinjak godina. Zbog izuzetnog spoja hortikulture (klasicistički perivoj) i umjetničkih spomenika (djela Augustinčića, Frangeša i Vojkovića) ubraja se među najljepša groblja u Europi. Impresionira savršen red i sklad tuja (Thuja occidentalis) koje omeđuju široke aleje, sakrivaju nadgrobne spomenike te stvaraju atmosferu intime i mira.
Povijesni podaci:
Groblje se na ovoj lokaciji prvi puta spominje 1773. godine (prema povjesničaru Wissertu) i to je godina koja se u upravi Varaždinskog groblja vodi kao godina njegovog osnutka. Za današnji izgled groblja zaslužan je Herman Haller koji početkom 20. stoljeća započinje oblikovanje kakvo je prisutno i danas, te postojeće groblje pretvara u parkovni prostor. Uzore za oblikovanje Herman Haller pronalazi u vrtovima i parkovima austrijskih i njemačkih gradova, koji se tada uređuju prema uzoru na versajsku vrtnu arhitekturu poznatu kao francuski stil.